15.08.18. HAPPY BIRTHDAY MARIA CES SEIDEL (a.k.a. Mrs. Punk Rock Cielito) , Publisher of Pilya Blog Magazine.
minsan akong napadako sa isang magarang tindahan
daan-daanan ko lang dati’t ngayon ay aking natitigan
sa bintana pa lang ay magaan na ang aking kalooban
may isang taong nakangiti’t nakaabang sa aking daanan
pagpasok ko sa loob ay panatag ako’t agad sa may bukana
maayos na nakasalangsang ang mga bagay at kahali-halina
isa-isa ko itong tinitingnan O ang mga mata ko’y nagpipista
gusto ko sanang hawakan ang isa ngunit baka ako’y masita
hinayaan kong ang aking mga paa’t animo sila’y hinihila
magaan pa rin ang aking pakiramdam at wala kasing dala
hanggang sa mapadako ang aking tingin doon sa isa
kakaiba siya’t lumapit ako’t malalim ang aking buntong-hininga
siguradong isa siyang primerang bagay at aking napagmasdan
katabi niya’y isa pang uri’t binuhat ko’t nawalan ng kabuluhan
may isa pang katabi ngunit hitsura pa lang ako’y nag-aalinlangan
hindi! iyon ang ibig kong bitbitin at ang aking napagpasyahan
napag-isip isip ko lang kung kakayanin ko’t may kabigatan
sa aking pag-iisa’y nasanay na ako’t hindi na siguro kailangan
umikot-ikot pa akong muli’t may ibang tao pa kasing dumadaan
subalit ang taong nakangiti’y may itinuturo’t iyon daw ang balikan
naibigay na siguro sa akin ang lahat ng senyales at huwag kabahan
hindi ko ngayon malaman kung paano bubuhatin at maselan
hawak ng aking dalawang kamay ang nais kong makamtan
ipinangako sa aking sarili’t hindi ako bibitaw at aking pagkaka-ingatan
lumalakad nga ako ng dahan-dahan at lumiliko ng hindi inaasahan
iba’t-ibang mga kumikinang na bagay at tinatawag pa rin ako minsan
alam kong hindi ako makakalayo at habang hawak pa’y hindi lilisan
kahit gaano katindi pa man ang aming pagsubok na pinagdaanan
pagdating sa dulo’y may nakasalubong akong nagtatakbuhang mga bata
ilang beses akong nabangga’t kamuntik na sana’t gusto kong mairita
nag-iinit ang aking mga palad at walang saklolo naman akong nakikinita
hindi naman niya gustong kumawala’t mag-ingat lamang sa pananalita
sa kahabaan ng daan ay papunta na ako sa kahera’t ako’y nagpapawis na
mainit ang panahon at malamig na ang aking ulo’t nakabawi-bawi na
mahaba ang pila’t wala bang shortcut ngunit teka siya’y magaan na
pinagmasdan kong muli’t isang matinding kasiyahan at siya’y akin na
siya’y regalo para sa aking sarili’t sadyang ito siguro ang tadhana ko
dalawang kamay pa rin ang hawak ko’t sila’y mga nakatingin paglabas ko
may mga matang nangungutya’t naiinggit ba’t ngunit mayroon din sumasaludo
maganda ang pagkakabalot may laso pa’t pabango alam mo ba kung ano ito?
Para sa aking mga anak, Aaliyah at Sylvia.