katatawag ko lang sa iyo kangina O bakit nga ba

wala lang! at gusto ko lang madinig kang kumanta

haha! iyon lang naman ay biro kong madalas

kaunti lang sana’t hindi na ako mamimintas

ang numero mo’y kabisado ko’t kahit ako’y nakapikit

mabura ng lahat ang iyo’y sa puso ko na’y nakaukit

oo at nakailang SIM card na ako’t papalit-palit

bakit ganun? hindi ko ito makalimutan kahit saglit

 
Paunawa: Ang mga litratong ito’y walang kinalaman sa tunay na pangyayari at salaysay ng may-akda. Kung ito’y may pagkakahawig man sa inyong pangalan (buhay o patay) at pangyayari, ito’y nagkataon lamang at hindi ko po sinasadya. Maraming, maraming salamat po. 
Photography by Maria Ces Seidel and Sylvia Seidel
Location: Bayern, Germany
SIMONE2.JPG

napapangiti ako’t iyong sinunod talaga ang aking bilin

sa araw-araw ay limang tao o bagay ang iyong pupurihin

ang halaman sa iyong balkon at ang gwardyang masungit

bumulong ka sa halaman kung hindi ang gwardiya’y papangit

nakatingin ako sa iyo ngayon sa iyong mga asul na mata

gustung-gusto ko ang iyong mga mahahabang pilikmata

sige na’t ngumisi kang muli’t ang tuhod ko’y nanghihina

yakapin mo akong muli’t hindi na’t ayoko ng kumawala

SIMONE3.jpgO e bakit ka ganyan makatingin sa akin bago tayo maghiwalay

ngayon mo lang ba naisip na matagal na tayong bagay

may naglalaro sa iyong isip noon at ngayon ikaw ay ganyan

nakatingin ka rin ba sa mga bituin kung gabi o sa kawalan

hindi ko rin alam at wala ka naman talaga dito sa aking tabi

ikaw ay tumalikod na naman gaya ng dati at ito na’y dating gawi

hindi na ako makakasabay sa iyong kanta’t namaos ka na

ang numero mo’y buburahin ko na’t ito’y totohanan na

SIMONE5.JPG

aagggh! alam kong nandyan ka lamang sa aking paligid

nararamdaman kita’t hindi ka man humarap at nakatagilid

ang iyong mga mata’y nakatingin lamang at hindi ka umiimik

napapagod na rin ba ako’t kahit sa iyong isip ay magsumiksik

huwag ka ng lumapit sa akin sa pamamagitan ng iba

kung siya’y mabuti sa iyo’y bigyan mo siya ng halaga

huwag niya akong tularan at ang ginawa ko sa iyo’y hindi niya kaya

minsan lamang sa ating buhay at iyon ay hindi na mauulit pa

 

hindi ka makakabangon kung makikita mo ang aking mukha

gumising kang siya ang iyong katabi’t siya na nga talaga

ngumiti ka pa rin sa umaga’t bulungan ang halaman niya

purihin pa rin ang gwardiya’t hindi ka na rin mag-iisa

isa kang “pickles” para sa akin at kung ang aking pagkain ay maalat

isa kang “peanut butter” at katambal ng aking palaman na “jam na duhat”

hindi ka rin lubos na nakakabuti’t sa aking pag-iisa’y hindi na masama

katulad mo’y “pinch of sugar” sa aking kape’t kailangan ko ng bahagya

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Twitter picture

You are commenting using your Twitter account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.