kung bakit ba sa ibang araw ay ayaw mo man lang madungisan

ang ala-ala ng kagipitan at kabaliwan ay ibig makalimutan

naging pasan mo nga ba ang daigdig nang dahil sa kahirapan

taglay mo na ang pagbabago ngunit paulit-ulit pa rin ang nakaraan

bago tayo magtanggal ng dumi ng iba, pansinin muna natin ang ating sarili

ito ang nagpapaalala sa ating tayo’y tao lamang at ang pagiging mali-mali’y nakakawili

walang simunang perpektong nilalang at nang dahil sa pag-ibig ay nagbubulag-bulagan

kung pupukulin ka ng bato’y tinapay ang iganti mo’t ang latik na palaman ay huwag kalimutan 

hindi nga ba “uling” ang sa “pagluluto” mo’y kinakailangan

paano magpabaga ng “uling” at “magliyab ng apoy” nang mabilisan

sa paggamit ng “uling” ang lahat ay hindi maaaring “marumihan”

ang lahat ng ito’y magiging abo’t hahantong din sa kawalan

magpapapahid ka ng uling dahil tanggap mong ikaw ay narumihan

ang ala-ala ng ating matinding kahirapan ay Kanyang  pinapasan

ang “uling” ang magtutulak sa ating magsumikap at humanap ng “bagong kalan”

ito ang magpapaalala sa ating mahalin ang buhay sa lupa sapagkat ito’y may hangganan